E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 20:45:14

 
Kiedy bezsenność spowalnia godziny,
zapisuję okruszki życia w nierównych rzędach –
jest to opowieść bez początku i końca.
 
Kropki, jak czarne ptaki nie trzymają się zdania –
dając ponieść się wiatrowi,
odlatują do ziemi jeszcze nienazwanej.
Nieczytelnie niebo zapisuje się poświatą.
 
Niby wszystko normalnie lecz nie zapalam światła -
noc topi oślepły dom od latarni.
Przenikam cieniem w pustym świecie
z moją nieznajomą. Nie odchodzi za daleko,
 
bym czuła się bezpiecznie w tym gorzkim posmaku.
Wiele dni przede mną, czekają za oknem -
byłoby najprościej wyjść im naprzeciw,
mimo wszystko…
 
 
15.04.2021
©BaMa