E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 13:39:55

Słońce nasyca nowymi barwami
a ona się kurczy i wypala powoli.
Niekiedy zapomniana przez Boga,
niczego się nie boi - rozsiewa zapachy.
 
Że znalazła się wśród ludzi,
to jej przegrana, bo musi płacić
za miłość i wiarę. Ciekawe są te gry –
ptaki dziobiące własną tożsamość.

Opowiem wam prawdę o matkach,
jak płaczą cicho i odchodzą samotnie.
Zanim dziatwa położy swoje usta
na kamiennej, alabastrowej twarzy.
 
I pozostaną tajemnicze krople
przenikające dreszczem przez ciało -
odpłyną z łezką wspomnienia
w czas skończony.
 
©BaMa
 
https://www.youtube.com/watch?v=YNynlnaCs-0