E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 12:18:49

 
Z tajemnicą swego Syna „obcowała tylko przez wiarę”.
 
Nie zamykam Ciebie w kapliczce,
ani w żadnej innej świątyni, bo jesteś,
jak Zorza - Karmelowa Pani.
 
Tobie cały Majestat śpiewa.
Niech ta modlitwa,
zanosi się do Nieba.
 
Ty, z której Bóg przybrał ciało,
strzeżesz i łaski uświęcasz.
Bądź pozdrowiona,
za troski, radości moje
i za to, że Synowi polecasz.
 
Głodna Twej miłości,
w oblicze wsiąkam.
Okaż potęgę,
mądrością oświecaj.
 
Królowo Niebios i Matko Ziemi,
oddaję dłonie,
jako narzędzie do posługi.
 
Przyjmij sponiewierane,
serce moje
- niech „wszelkiemu stworzeniu” służy.
 
6 maja 2014.
®BaMa