E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 19:10:27

 
Z każdym mrugnięciem
zrzucam balast kropli drżącej.
Dusza po kres napojona
bogobojnym cierpieniem.
 
Wiatr  czary rozwiewa -
szkoda lat, co wodą zbiegły…
 
Słońce obce piołunem wschodzi,
w gardle chleb ci grzęźnie.
Resztki miłości trwonisz –
zadając cios bolesny.
 
Już nie żal mi wędrowca,
ani zbiega o suchych oczach.
 
13 czerwca 2015
© BaMa
 
Fot: Robert Kryla