E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

(Na Światowy Dzień Poezji) 

O, polska mowo

od dziecka znana,

każde twe słowo

jest jak muzyka!

O, mowo polska –

tyś ukochana

i taka swojska –

serca dotykasz.

Brzmisz w moich uszach

matczyną pieśnią,

zmysły poruszasz,

budzisz wspomnienia.

Gdy najpiękniejsze

myśli rozbłysną

ułożę wiersze

w sennych marzeniach.

Szelestem liści,

szeptem strumyka,

niech wiersz się ziści

i w dal popłynie.

Pogwizdem wiatru,

trelem słowika,

z rymem do taktu

powróci do mnie.

O, polska mowo,

niech nie kaleczy

cię obce słowo –

wszak mamy własne –

wspomnijmy Reja.

Nikt nie zaprzeczy,

że w naszych dziejach

to bardzo ważne.

© Barbara Śnieżek

18 – 19.03.2024