E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

Nad Rzeszowem chmury,
dzień taki ponury,
mokną kamienice,
w kałużach ulice -
pada gęsty deszcz
i tak smutno jest.

Nalepa narzeka:
Gitara przecieka!
Nie mam parasola -
kiepska moja dola,
przecież leje deszcz,
wokół mokro jest!

Ale Mickiewicza
widok ten zachwyca
i z dumą spogląda,
jak miasto wygląda,
pomimo, że deszcz
i szarawo jest.

Kościuszko uparcie
bez przerwy na warcie
z odsłoniętą głową
stoi honorowo,
chociaż siąpi deszcz,
lecz wytrwały jest!

I Lis dzielnie stoi,
deszczu się nie boi,
on wszak bohaterem -
zamiary ma szczere.
A tu ciągle deszcz
i chłodnawo jest.

Nam też nie przeszkadza,
że bez przerwy pada.
Parasol weźmiemy,
na spacer pójdziemy.
Co z tego, że deszcz -
nam wesoło jest!

© Barbara Śnieżek
Akwarela Wioletta Cielecka

(W wierszu są wymienione osoby z rzeszowskich pomników.)