E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

Pieśni miłości pierwszej i niewinnej

bezdźwięcznie szepczą wiatrem poruszone

białe dzwoneczki konwalii wiosennej

w świeżej zieleni liści otulone.

Bezdźwięcznie szepczą wiatrem poruszone

i odurzają zmysły wonią cudną

w świeżej zieleni liści otulone

mamią i wabią tą nadzieją złudną.

I odurzają zmysły wonią cudną,

kuszą uczuciem, że będzie na stałe,

mamią i wabią tą nadzieją złudną,

choć każdy wie, że pierwsze jest nietrwałe.

Kuszą uczuciem, że będzie na stałe,

dziewczęce serca chcą wierzyć naiwnie,

choć każdy wie, że pierwsze jest nietrwałe,

pragną, by jednak mogły być szczęśliwe.

Dziewczęce serca chcą wierzyć naiwnie

pieśni miłości pierwszej i niewinnej,

pragną, by jednak mogły być szczęśliwe -

białe dzwoneczki konwalii wiosennej.

© Barbara Śnieżek

4/5.03.2024.