E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

(Pamięci mojej przyjaciółki Kazi)
/Z tomiku "Wiersze powstają nocami"/

Boski Anioł kirem obleczony
już bezpiecznie uniósł twoją duszę
w te Zaświata niezbadane strony...
Ja niestety godzić się z tym muszę.

Wprawdzie teraz łza w oku się kręci,
ból i smutek rozgościł się we mnie,
lecz zostaniesz na zawsze w pamięci
z twym uśmiechem - przyrzekam solennie.

Ty każdemu spieszyłaś z pomocą,
dobrej rady zawsze udzielałaś.
Nie pytałaś: "Dlaczego?" i "Po co?" -
komu trzeba, po prostu dawałaś.

Zapamięta więc każdy z pewnością
twą życzliwość i stroskane serce,
twoją miłość dawaną z hojnością,
dobroć w oczach i pomocne ręce.

Zostawiłaś dla nas mądre wiersze
i spisane twoje przemyślenia,
z lat dziecięcych wspomnienia najszczersze...,
będą trwały, chociaż ciebie nie ma.

Przy mogile twojej dzisiaj stoję
i polecam duszę twoją Bogu.
O zbawienie twoje się nie boję,
wiem, że stoisz już w niebiańskim progu.

© Barbara Śnieżek

26.07.2015


Wiersz wyróżniony w konkursie " Tren-Literatura"