E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:48:07

Kiedy w człowieku rodzi się zwątpienie,
w zmarnionej duszy nastają dni mroczne.
Każda sekunda niepewnością zionie –
a ja pod krzyżem ból pod sercem wieszczę.
 
Bywam ułomna myślą, słowem, czynem,
nie zawsze mogę ucałować skronie.
Jednak, gdy stoję nad życia kurhanem,
doceniam chwile, które przyjdą po mnie.
 
W okresie ciszy nieczekanych zdarzeń,
niechaj zakwitnie wiersz na pożegnanie,
w którym przemycę, być może i wskażę,
ciężar cierpienia skrywanego skrzętnie.
 
Dlatego pragnę, nim Bóg mnie zawezwie,
naprawić błędy i odnaleźć spokój,
bym mogła zaznać ukojenia w świetle
promieniującym miłosierdziem wokół.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay