Zaloguj siś by mieć dostęp do całości serwisu
May
23
2023 |
Rzęsisty bezkres
dodany przez Katarzyna Anna Koziorowska o godz. 09:44:40 A
A
A
Nasze ciała, opętane serdeczną wiosną, odpoczywają w cieniu martwych trosk. Szumią nad nami godziny, dzielą nas tylko splecione dłonie. Żadna noc, żaden zmierzch nie grożą nawarstwionym muśnięciom łez, przyczajonym w sobie słowom, myślom bez prawa do adresata. Klękamy dziś chętnie u piedestału pasji, rozkoszujemy się powrotem najczystszych pocałunków, snów poczętych po to, aby nieść smutek i rzetelne jutro. Wystylizowany na wieczność czas przybłąkał się do naszego cienia, nie chce zgasnąć, choć brakuje nam paru niebieskich uśmiechów. Nie chcę, nie muszę tkwić w twojej epoce, wystarczy zalążek życia, aby moje łzy żłobiły tę ciszę. Towarzyszy nam poranek, zadumany nad tym, co przynosi płodna noc, wiara w to, co jeszcze obraca się w rzęsisty bezkres. [ Katarzyna Anna Koziorowska ] Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Katarzyna Anna Koziorowska
Dołaczył/ła: 14.12.2022 21:16:04 Miasto: OlsztynData urodzenia: 1990-09-21 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: nieznajomy przyjaciel...
próbne uderzenie serca...
ktoś ograbił moje sny...
ktoś złoży kwiaty...
myśl pośród słów...
błękitne okno...
za pazuchą nocy...
światełko...
kochać po omacku...
Uchylone drzwi...
Wskrzesić Boga...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 171 razy. » Dodano 5 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 2 osób. |
Użytkowników Online
Gości Online: 2 Brak Użytkowników Online Nieaktywowany Użytkownik: 0 Najnowszy Użytkownik: ~Robert Furs |