E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 07:35:14

nawet jeśli ją zamordują
posiekają jak mięso na tatar
nie wykrzyczy:
– Jestem potrzebna

trwa jakby nigdy nic
w pokojach bez światła
kartka zabarwiona pokotem
litera bledsza od dnia
myśl z zagmatwanych fraz
alegoria zamknięta w labiryncie
niedopowiedzianych słów

nie zawoła:
– potrzebuję człowieka
poezja rodzi się w sercu
wersy w melancholii chwili
minuskuły tytułu

nie poprosi:
– przytul mnie
nie będzie się płaszczyć –
wszak półki zalegają grafomanią

odrodzi się ze zgliszczy
spalona przez heretyków

stalówką uszyta poezja
uleci piórem między wersami
w idiomie języka odnajdzie sens
niemym szwargotem pasji szepnie:



– Bądź na wieki pochwalony



Kasia Dominik
zdj. Pixabay