E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez EdwardSkwarcan o godz. 23:13:44

szczenięce podchody wracają nocami
rozmyte wyrzutem podsycane troską
tak przeszłość pierś jątrzy by złudzenia karmić
obłędną wiosną
 
mam pospieszne bicie bo pląs adresatki
poparty spojrzeniem spod zabójczych powiek
rozpala purpurę w uczuciowej matni
wabi rozkosznie
 
żal dobiera myśli cel snuje się wokół
jak idylla szczęścia straconego kiedyś
nie gasi tej wizji smak spalonych mostów
w mirażu grzesznym
 
maluje obrazy obłudna fantazja
co wciąż przypomina roztrwonione szanse
i jedynej twarzy nie sposób wymazać
jest w sferze marzeń
 
jawi się zawiła pełna niespodzianek
czas niczym sadysta zapamiętał słowa
mówi mi że mogłem scenariusze czarne
z jej ust scałować
 
telefon półśrodkiem w półsłówkach goryczy
tylko potęguje wewnętrzne rozterki
zawiedziona miłość nadal szuka przyczyn
i wielbiąc cierpi