E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Isztad o godz. 06:39:15

cierpliwie stawał tu co noc 
codziennie osłuchiwał serca
notował każdy najmarniejszy gest
wrzucał w translator zimne słowa
 
czasami kładł się między nas
badając puls i w trzewiach żar
cieszyła go boląca głowa
ciał temperatura minusowa
 
gdy szronem powitałaś mnie
a ja przyniosłem pęk ironii
porwał cię na ulicy w biały dzień
wprost do krainy melancholii
 
dobiegłem lecz zatrzasnął drzwi
szyderczo cedząc słowa
ty szukasz światów zmarłych już
by przeszłość znowu wyhodować
 
z fantasmagorii tworzysz cel
bak złudnych pragnień pełny 
plany wycieczki absurdalnej
w przeszłości żywioł niebezpieczny
 
patrz szofer włożył smutku płaszcz 
na sfałszowane horologium
celem wojaży cierpień gąszcz
a głosem nawigacji śmierć
 
pragniesz podróży w czasie lecz
nie widzisz zaślepionym okiem
że wehikułem czasu miłość jest 
sui generis eskapadą serc
 
wprost w nieskończoność
 
Danuta Ostrowska
 
Kłodawa, 26 stycznia 2017 r.
Krzysztof Żyngiel  „Wehikuł czasu” - obraz