E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Joanca o godz. 13:03:31

(Joanna d-Arc)



1.



Gdyby nie zginęła na stosie

co rano

tuż po przebudzeniu

stawałaby przed oknem.

Wzdychając z udawaną obojętnością

wpatrywałaby się w grubą porowatą

mało przezierną szybę

próbując dojrzeć swoją postać



drobną

kiedyś kobiecą.



2.



próbując zrozumieć.



Długie poprzetykane siwizną włosy

splątane jak myśli



zbyt szczupłą twarz,

którą czas pobruździł troską

oraz nielicznymi chwilami względnej radości

kiedy po zwycięskiej bitwie

pokryta krwią swych braci

oceniała ogrom zniszczeń



(dwie głębokie zmarszczki

wzdłuż zadartego nosa

wyschnięte są teraz

jak koryta starych rzek).



Następnie spojrzałaby w dół

na pięści

niepewnie ściskające

ślepy upór i odwagę

jak dwa nieśmiertelniki

⁃ Tych dłoni nikt nigdy nie pieścił

nie całował z miłością

lecz z nabożnym szacunkiem.



I brzuch

nagi

permanentnie pusty.



3.



Ostatecznie postanowiła być zadowolona.

patrzy z wysokości należnego jej Niebieskiego tronu

na grób.

Teraz już i tak za późno

żeby czegoś żałować.



08-07-2016