E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Stanislawa Zak o godz. 18:48:28

 
Delikatnie  zanurzam dłonie w kopiec  liści.
Stopy opijają się kropelkami dżdżu.
Od rana pachnie nasączona ziemia ,
wchłaniam jej zapach.
 
Liście pod uderzeniem kropel,
tworzą symfonię w empiriach półsennych.

Słucham.
Przelatujący klangor trąca kolejną spadającą datę.
Myśl ją rozbiera nieskończoną treścią.
Pulsuje rdzawo  w porudziałych skroniach.
Pożegnania nie są moją domeną,
mokną  policzki.
Rozpadało się na dobre.
 

Tylko cisza nie dzwoni.

 
 
zdjęcie z internetu(facebook)
www.irisscottprints.com