E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 03:28:55

Gdy patrzę w okno na horyzont w bieli,
widzę krajobraz – zaśnieżone łany.
Podziwiam ogród w styczniowej pościeli
gwiazd srebrzystością cudownie utkany.
 
W księżyca lśnieniu, w odsłonie zimowej,
śledzę jak okiść studzi nagie drzewa,
a wzniosła jodła pochyla koronę,
by ogrzać ziemię, kiedy noc dojrzewa
 
Pełnia styczniowa skrzypi mrozu ciszą
i szklącą szadzią puchem zasypaną.
Zaś sople lodu płatkom towarzyszą
podczas swawoli nad mgielną polaną.
 
Dobczyce nocą stają się ostoją,
kiedy poezją sławię obraz zimy.
Wersy i zwrotki dwoją się i troją
bym uwieczniła to, co w dzień tracimy.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay