E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Andrzej Iwanowicz o godz. 15:20:38

Zdj. własne, Marzena Dudek Iwanowicz
 
Siedzi na brzegu  w dal zapatrzona,
zaklęta może przeklęta.
Przez pana głębin w posąg zmieniona.
Zimna i piękna.
 
I tylko czasem o nocnej porze
tęsknota płynie po fali,
wzywając chłopca, który odpłynął,
by wrócił, by ją ocalił.
 
Bo tylko miłość klątwę zdjąć może
sprawić, by znów ożyła.
Ta sama miłość, która syrenę
w piękną dziewczynę zmieniła.
 
Lecz Neptun zsyła sztormy i burze,
błędne wyznacza szlaki.
I chłopiec niczym Odys żegluje
nie mogąc znaleźć Itaki.
 
Płynie po wodzie smutna piosenka
z Ustki na pełne morze.
Czeka na brzegu wierna kochanka,
aż wstaną poranne zorze.
 
Wtedy usypia i tylko perły
z zielonych oczu spływają.
Nocą zanuci znowu piosenkę,
dla tych co portu szukają.
 
Będzie czekała jak Penelopa,
chłostana wiatrem i śniegiem,
aż minie klątwa, zatańczą serca,
lecz kiedy, tego już nie wiem.
 
Andrzej Iwanowicz, Wrocław 10.01.2024r.