E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 03:25:33

Zimowe noce przywołują chwile,
które opadły z dziecięcego drzewa,
kiedy dorosłość wtargnęła skwapliwe
w beztroskie życie, by je sponiewierać.
 
Wówczas w pamięci przywołuję kadry
z domu rodziców pełnego miłości.
Smak soku z malin, bochen chleba twardy
i zapach kminku, który w kuchni gościł.
 
Biały obrusik na drewnianym stole,
rosół na piecu, placek w piekarniku,
czytanie bajek z babcią przed wieczorem,
budzą emocje, których jest bez liku.
 
Gdy w oku smutek jawi się tęsknotą,
a w duszy boleść szuka ukojenia,
w myślach powracam do chatki nad wodą,
gdzie mały kamyk szczęście rozzieleniał.
 
Tak bardzo pragnę znowu być dziewczynką
o blond warkoczach i z perkatym noskiem.
Czuć w sercu radość niewymownie wielką
i wraz z rudzikiem budzić się przed brzaskiem.
 
Być może kiedyś tak się właśnie stanie,
że będę mogła raz jeszcze się wtulić
w ramiona taty i matuli dłonie –
wtem śmiech uwolnię z łzawego etui.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay