E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 03:25:05

Mój Przyjacielu, wysłanniku Boga,
pragnę Cię zabrać do krainy szczęścia
tam, gdzie się mogę przed cierpieniem schować,
i gdzie króluje błogość miłosierna.
 
Chwyć mnie za rękę, pójdziemy na spacer,
na łąkę pełną bieluśkich stokrotek.
Będziemy słuchać kantyleny ptasiej
i wzrokiem wodzić za motylem w poprzek.
 
A kiedy słońce schyli się ku ziemi,
by srebrne gwiazdy roziskrzyły niebo,
nad brzegiem rzeki w ciszy usiądziemy
i pomodlimy, by czas zwolnił tempo.
 
I niech to będzie nasza tajemnica,
miejsce magiczne, przed ludźmi schowane,
byśmy się mogli wiecznie nim zachwycać –
pięknem natury, od Stwórcy nam dane.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay