Zaloguj siś by mieć dostęp do całości serwisu
Sep
23
2023 |
Chwila uwieczniona w kolorze herbaty
dodany przez Kasia Dominik o godz. 03:09:48 A
A
A
Za oknem jesień w ceglanej woali bieży co rychlej, by ziemię upiększyć. Słowicze trele dźwięczą już w oddali, a słońce wschodzi tuląc do snu księżyc. Patrząc na błękit wchłaniam miłość Boga, która przepełnia na wpółmartwe serce. Duszę wysyłam, tam gdzie cisza błoga i myśl uwieczniam, zanim wena zgaśnie. Kiedy w powietrzu czuję zapach życia, chwytam za pióro nasączone wierszem. Białość stronicy błyszczącą w źrenicach, zapełniam słowem, które w dłoni noszę. I choć ta chwila nigdy nie powróci, jestem szczęśliwa, że dane mi było podziwiać zorzę na nieba krawędzi, pijąc gorącą herbatę z cytryną. Nie wiem czy jeszcze kiedyś tak się stanie, czy doznam cudu obdarzenia zdrowiem. Jednak wciąż ufam, że moje wołanie usłyszą w Akce i znów „mamo” powiem. Kasia Dominik zdj. Pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Kto powiedział, że nie mo...
Nocne wierszy pisanie...
Poza cieniem słońca z bie...
Na krawędzi księżyca poet...
razem a jednak nie...
rękojmia...
niemożność...
(bez)wymienna...
Już czas najwyższy ...
mniej znaczy więcej...
Kim, czym?...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 155 razy. » Dodano 9 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 4 osób. |
Użytkowników Online
Gości Online: 8 Brak Użytkowników Online Nieaktywowany Użytkownik: 0 Najnowszy Użytkownik: ~Robert Furs |