Zaloguj siś by mieć dostęp do całości serwisu
Sep
01
2023 |
Matuś moja
dodany przez Jadwiga Bujak-Pisarek o godz. 06:49:09 A
A
A
z zapamiętanym na życie obrazem, hukiem bomb, walących się ścian. Nalotami na spokojne miasto i ten popłoch co goni do dzisiaj. A przecież byłaś maleńka, trzy latek nie boi się śmierci. Krzyk, łzy, potworna panika Wadowice w niemieckim kolorze. I już nic nie było jak dawniej, zło usiadło na pleckach jak cień. Sen opuścił, łóżeczka nie było, głód na co dzień musiałaś polubić. Tatuś zniknął, zostały skrzypeczki, za nim poszedł maleńki braciszek. Próżno szukać ognika pamięci został krzyk zrozpaczonej mamy. Gdzieś w oddali wysokie kominy, ostry dym ze spalonych ciał. nie zaniknął, jak pamięć na życie - matuś moja … autor: Jadwiga Bujak-Pisarek 1.09.2023r foto: pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek
Dołaczył/ła: 18.05.2021 16:18:52 Miasto: - Data urodzenia: 1957-05-22 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Jeszcze się lękam głośno ...
Nienawiść za królestwo...
Po każdym policzku...
Nie walczy bronią...
Byłam...
Kiedy wchodziłeś na ołtar...
Tulę w ramionach nasłuchu...
Ktoś zapomniał zapalić św...
Nie chcę być jako " ...
To co stworzyłeś było ide...
Nie nazwałam ciebie jeszc...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 240 razy. » Dodano 7 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 5 osób. |
Użytkowników Online
Gości Online: 16 Brak Użytkowników Online Nieaktywowany Użytkownik: 0 Najnowszy Użytkownik: ~Robert Furs |