E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:56:32

Rodzimy się, żyjemy
i umieramy,
nie tracąc nawet łzy bliskich.
 
Ale gdy braknie poetów,
słońce roztrzaska się
o sierp księżyca,
wiatr rozdmucha deszcz,
a niebo przybierze szaty ziemi.
 
Ludzie połamią nogi w biegu po…
– no właśnie, po jakie licho?
 
Zaś gdy dla mnie zabije dzwon,
(choć nie wierzę we własną śmierć,
skoro nic nie czuję)
świat uśmiechnie się z przekąsem,
jakby wiedział, że wrócę
z wiosną.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay
* Nawiązanie do cytatu Edwarda Stachury, Siekierezada.