E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Argo o godz. 09:14:08

Tekst ten, można odczytać jako trzy niezależne od siebie wiersze o wspólnej tematyce lecz w inny sposób zrymowanymi strofami, w których to zawarty został los niefrasobliwego osobnika. 
 
pozjadał wszystkie rozumy - chociaż przestrzegała mama
lecz w głowie kapusta z grochem - wiedza doń nie docierała
że to nie powód do dumy - on nie martwił się tym wcale
nie przejmował się ni trochę - gdy we własnej chadzał chwale

spalił też za sobą mosty, - o życiu wiedział niewiele
lepiej na laurach jest osiąść - po co mu nauczyciele
na życie miał sposób prosty - byle z dna na dzień czas przeżyć
najlepiej jest cudze posiąść - własnego może nic nie być

nabijał ludzi w butelkę - chwytał się okazji każdej
obiecał gruszki na wierzbie - chcąc wypełnić własną kabzę
pracy też unikał wszelkiej - łatwiej jest żyć cudzym kosztem
nigdy nie pomógł w potrzebie - miejsce frajerów pod mostem

lecz powinęła się noga - co złe nie mogło trwać wiecznie
musiał przeżyć dozę grozy - zrobiło się niebezpiecznie
szukał guza na złych drogach - los dał mu cios między oczy
teraz pluje sobie w brodę - bo ze ścieżki prawa zboczył

z ulewy pod rynnę trafił - gdy zbyt lekko przez życie szedł
przed sądem skończył karierę - teraz na prawo złość go żre
wyrok tu sprawę załatwił - oj będzie mu się czas dłużył
a kara ma swoją cenę - zyskał to na co zasłużył

Zbychu Argo-lewicz

ilustr: własna