E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez grazyna zarebska o godz. 20:42:03

 
 
 
nie płacz mamo
do siebie to mówię
przecież nikt nie przystanął
nie osuszył smutnych oczu

łzy płyną bezwiednie
osobnik dryluje ironicznie
w niej coraz większy żal
na własną prośbę obgryzła
paznokcie

wewnętrzny bunt
zamieszkał na Mount Everest
stara matka pokorna na hałas
czuje jakby była stworzona do zadań
niespodziewanych

obciążanie i zarzucanie bolą
nie tylko codzienny dyktat
emerytura od kilkunastu lat
na obiad zjadła kanapkę
nie przełknęła mnóstwo znaków z pytaniami

zawinięta w nieokreślone rozterki
dzień za dniem odbija przeszkody
od wzburzonej aury człowieka
 
 
 
 
G.I.Zarębska