E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Boguslawa o godz. 12:27:20

"Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało Moje"


idę za Tobą jak kiedyś
za Tobą ale bardziej za sobą
i bezgraniczną wiarą
w ostatnią wieczerzę sprzed lat

w płatkach sypanych kwiatów
rozrzucam myśli zwątpienia
wiesz dobrze to takie ludzkie
wciąż jednak niezmiennie
zamykam oczy
gdy krawędzie warg moich
dotykasz w czasie głodu

"Żal mi tego tłumu"

nad jeziorem chleb i ryby
tutaj ziemia brzemienna nierodzajem
pszenicznych kłosów
chleba może zabraknąć
bo w koszach na dnie
tylko wiara została
że może jednak

słowa coś zmienią
bez ukrytych znaczeń
wtedy usiądziemy na ziemi
i napełnimy się do syta

"Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi"

nie poznałam Ciebie gdy przechodziłeś
zajęta (nie)ważnymi sprawami
poszłam za innymi raniłam stopy
i wtedy rozpoznałam
bo otworzyłeś mi oczy

mogłam usiąść przy Twoim stole
posłuchać o niebie i zapamiętać
bo go tak mało i takie ciemne

"Abyśmy byli jedno"

to trudne Panie
tyle krwi przelanej i śmierci
wokół niepewności o jutro
tych małych dziewczynek z koszyczkami
pełnych kwiatów i niewinności

wciąż jednak gdy trzeba
potrafimy razem zaśpiewać
popatrzeć na siebie
i bez słów iść za Tobą
jak kiedyś
jak przed



Bogusława Matusiak
fot. z Pixabay