E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Iga o godz. 11:07:29

Mgłą zasnute oczy jak niebo przed deszczem
ale łzy nie płyną bo dawno już wyschły
nie widzą promieni tylko mrok złowieszczy
co ogarnął również wszystkie w głowie myśli.

Rysy jak z marmuru ostro wyciosane
i spokój kamienny bez mimiki wzruszeń
nieraz tylko grymas bólu odczuwany
obraz starej Matki wywołuje smutek.

Pytasz o sens życia kiedy jesteś młody
trzymasz go w swych dłoniach i zrobisz co zechcesz
Jej ręce już martwe nieposłuszne woli
bierna egzystencja. Czy w niej cel jest jeszcze?