E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

wszystkie znaczenia zatarte znamionami teraźniejszości

zza morza z trudem  dostrzegają

wioskę swojego dzieciństwa

inny wymiar

pod stopami tylko ziemia tak samo

w sezonie układa sny

miękko i posłusznie

*

cień lipy na moim domu

potężnymi gałęziami

strąca słońce w samo południe

zwyczajem przysiada na dachu

mając w zanadrzu zapach sianokosów

i rozleniwienie wieczoru

pachnącego wiciokrzewem i akacją

potykam się o krecie kopce

serce skacze a do nieba daleko

bąk od jeziora  krzyk żurawi

bociani klekot rzucają wyzwanie

biegnijcie

na stole osełka masła i  bochen chleba

dzielę znakiem krzyża

słowa nie spożyte do końca

zapamiętają

powieje  wzruszeniem?