E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Alicja Kuberska o godz. 15:32:18

Noszę swoje ciało jak płaszcz,
Cierpliwie, z pokorą , całymi latami.
To nic ,że poszarpał go czas,
Chodzę z pocerowanymi dziurami.

Mój płaszcz znika i kurczy się,
Wraz z upływającymi dniami,
Aż pewnego dnia rozsypie się.
Tak jest ze wszystkimi płaszczami.

A ja? A co ze mną?
Zapewne wykluję się z kokonu płaszcza
I zamienię się w świerszcza.
To trudna metamorfoza,
W życiu najtrudniejsza.

Oto jest cena nieśmiertelności,
Bez daru wiecznej młodości.
 
http://www.youtube.com/watch?v=8lAIhuiyKjQ